દીકરીની વેદના

કળીબની હું ખીલવા માટે, માતાના ઉદરમાં સમાણી, 

જનમ થયો ત્યાં જનેતાને કહે, સાપના ભારાને કાં જણી? 

પારણામાં પોઢાડી પરાણે, સંભળાવે કહાની શાણી, 

દૂધના કટોરા આપે દીકરાને, પવાતા ઘરમાં મને પાણી. 

બેટી મટી હું પત્ની બની, જગત આખાએ વાત જાણી, 

માતૃત્વ વખતે બધાના મનમાં, દીકરાની ઝંખના દેખાણી. 

કરુણા માટે હું કરગરતી, મને મળી મારની લ્હાણી, 

અવસર આવ્યો અળગા થવાનો, વહાલી ઘાએ મીઠી વાણી. 

પિતા કહે દીકરી પારકી થાપણ, સસરા કહે હું પારકી જણી, 

કહેશો કોઈ આમાં મને, દીકરીને પોતાની કોણે ગણી? 

 - શંકર ડાંગર, રાજકોટ