કૂવાકાંઠે ભરતી હતી પાણી,
ને નિસર્યો ત્યાંથી મારો સાજનિયો.
નજરથી મળી નજર ને,
મારા તનમનમાં વાગી શરણાઇઓ.
રાહ જોતી વ્હાલમની ક્યારની,
જાણે છે મારા મનની વાતો.
પણ માગે છે મને મળવા,
બેઉની અરસપરસ લાગણીઓ.
ક્યારે મળવું? ક્યાં મળવું?
સમજાય નહીં એવી લાગણીઓ.
બાલમને નિહાળવા એક નજર,
રાહ જોતી ઊભી પનિહારીઓ.
પણ જાણે છે દિલની વાત,
તેથી તો કૂવા કાંઠે મારે છે લટારિયો.
- અંગના જોશી, અમદાવાદ
No comments:
Post a Comment