પળેપળે પછડાતો માણસ, માણસથી કચડાતો માણસ.
સવારથી લઇને સાંજ સુધીમાં, કેવું કેવું ભજવાતો માણસ.
જ્યાં જુઓ ત્યાં વસ્તી વસ્તી, તોય જાણે ખોવાતો માણસ.
મળવાની તો વાત મેલો, માણસથી ભટકતો માણસ.
ભૂખથી ભૂંડી ચીજ કોઇ, પેટ માટે વહેંચાતો માણસ.
જીવતર આખું ધમપછાડા, અંતકાળે અકળાતો માણસ.
શૈશવ, જુવાની, બૂઢાપો લઇને, સ્મશાને ઠલવાતો માણસ.
- સંજય ગોંડલિયા, સેતાલુસ
Source Link
No comments:
Post a Comment